Evelien van Dongen: ‘Behandel mij zoals je iedereen behandelt’

Op 28 mei 2016 veranderde het leven van Evelien voorgoed. Ze werd getroffen door een herseninfarct op 21-jarige leeftijd. ‘Ik was alleen thuis en lag in bed toen ik rond middernacht niet lekker werd. Ik ging naar beneden omdat ik misselijk was. En daar zat ik ineens op de grond, ik kon niks meer. Naar boven gaan waar mijn telefoon lag, ging niet meer want ik kon me niet bewegen. Vier uren heb ik gewacht totdat er iemand thuiskwam.’

Heel lang wachten

‘Ik had het ongelofelijk koud en werd gek van het wachten. Want ik was nog helemaal bij, maar kon niks meer. Eindelijk kwam er iemand thuis en werd de ambulance gebeld. In het ziekenhuis was ik heel bang. Al die onderzoeken en ik kon niks zeggen. Vanuit Tilburg werd ik met loeiende sirenes naar het ziekenhuis in Nieuwegein gebracht om mij te katheteriseren. Dit had echter niet het gewenste resultaat, wat een grote teleurstelling voor mij was, maar ook voor mijn naasten die alles veel beter meekregen dan ik.’

Revalidatie

‘Omdat er risico was op vocht in mijn hersenen, ging ik met spoed weer terug naar Tilburg voor het geval dat mijn schedel gelicht zou moeten worden. Dat kunnen ze daar beter. Ik heb drie dagen kritiek gelegen. Lange dagen in het ziekenhuis volgden waarbij ik niet kon praten of bewegen. Daarna moest ik revalideren in het Leijpark en aanleren alles met één hand te doen. Langzaamaan krabbelde ik weer op. Na negen maanden kreeg ik echter een epileptische aanval. Gelukkig sloeg de medicatie snel aan. Bijna een jaar na mijn laatste aanval zou ik weer mogen beginnen met rijlessen. Maar dat mocht niet doorgaan doordat ik weer een epileptische aanval kreeg en je moet één jaar ‘aanval-vrij’ zijn voordat dit weer mag.’

Omringd door ouderen

‘Ik ben nu eenzijdig verlamd. Praten lukt steeds beter, maar ik heb nog steeds woordvindingsproblemen. Lezen, schrijven en cijfers begrijpen, lukt niet meer. Wil je een tijd met mij afspreken? Dan moet je de cijfers met je vingers uitbeelden of op je telefoon laten zien. Whatsappen lukt via de voicerecorder. Van een getypte tekst kan ik een foto maken, deze wordt dan door een app voorgelezen. Zo heb ik wegen gevonden om mijzelf uit te drukken. Maar de frustratie blijft. Ik weet het allemaal wel in mijn hoofd, maar het komt er niet uit. Wekelijks ga ik met de deeltaxi naar het afasiecentrum voor mensen met een taalstoornis. Daarnaast heb ik nog fysiotherapie en doe ik aan aquagym. Bij al deze activiteiten ben ik in gezelschap van ouderen, vaak 65+. Ik mis lotgenoten van mijn leeftijd enorm.’

Foto: Reclamestudio Image&Motion

Werken in de horeca

‘Twee dagen per week werk ik in de horeca bij eetcafé Hieriest in Waspik. Dat vind ik geweldig! Ik werk daar met een tablet waarmee ik door middel van pictogrammen bestellingen kan opnemen. Aan de achterkant van de tablet is een tekst geplakt: ‘behandel mij zoals je iedereen zou behandelen’. Toch blijven mensen staren. Ik weet dat ik mij daar niks van aan moet trekken, maar het blijft vervelend. De buitenwereld heeft helaas snel een oordeel klaar. Als ze merken dat ik bijvoorbeeld geen tijd kan afspreken, denken ze dat ik het verstand van een kleuter heb.’

‘Je zal het maar hebben’

‘Ik schrijf blogs voor de hersenstichting. Deze deel ik ook op mijn Instagram account: ‘goedhersens’. Ik wil iedereen vragen om mij te volgen! Misschien vind ik op die manier mensen van mijn leeftijd die dit ook is overkomen. Om die reden heb ik ook meegedaan aan het tv-programma ‘Je zal het maar hebben’. De uitzending is op 3 december op NPO 3 en begint om 21.20 uur. Ik ga hier flyers voor maken met een oproep om te kijken. Die ga ik dan bij ziekenhuizen en zorginstellingen neerleggen.’ ‘Ik was net met een geweldige baan begonnen als leermeester in de horeca toen ik het infarct kreeg. In die functie zou ik mensen met een beperking leren om in de horeca te kunnen werken. Dat blijft bitter maar ik blijf doorzetten. Mijn droom is een eigen horecazaak openen over tien jaar. Daar ga ik voor!’

Tekst: Marieke van Riel

Twee keer per jaar brengt Balkenende Media het magazine Gewoon Waalwijk uit. Een magazine vol met verhalen van en door Waalwijkers. In de rubriek “Gewoon Waalwijk” brengen we geregeld één van deze artikelen nog eens extra onder uw aandacht. Vandaag het verhaal van Evelien van Dongen.

In april 2020 volgt de achtste editie van Gewoon Waalwijk. Interesse? Mail naar [email protected] of bel naar Miranda Jacobs (06-18418929)