Jongerencentrum De Tavenu: Evenementen door jongeren voor jongeren

‘In eerste instantie verwachten veel mensen dit niet’, denkt Claython. ‘Het zijn vrij grote evenementen waarbij 8.000 bezoekers geen uitzondering zijn. Er zit natuurlijk wel een reden achter waarom we de jonge vrijwilligers hierbij betrekken. Jongeren willen serieus genomen worden en willen leuke, zinvolle vrijetijdsbesteding doen. Ze willen hun talent ontwikkelen, presteren en leren, maar dan wel met veel plezier.’ Fatima legt uit: ‘Daarmee bedoelen we dat ze bij de gehele organisatie betrokken zijn. We kunnen ze kleine projecten laten organiseren of iets dergelijks, wat ook wel binnen de Tavenu gebeurt, maar hier leren ze zoveel andere dingen van! Je ziet ze groeien als ze verantwoordelijke taken krijgen. Jongeren worden er zelfstandiger van, ze worden mondiger en zijn enorm trots. Ze hebben positieve ervaringen en maken fantastische herinneringen waar ze naderhand nog vaak over praten.’ Stefanie vult aan: ‘Je bereikt met een evenement tevens veel jongeren die je anders niet zou bereiken. Juist omdat het door jongeren wordt georganiseerd ontstaat er een laagdrempelig contact. Eigen leeftijdsgenoten komen op het evenement. Zo zien wij als jongerenwerkers nog meer wat er leeft in stad.’

Er zijn jongeren die het zó geweldig vinden om andere jongeren bij het evenement te zien helpen, dat ze de volgende keer ook mee willen doen. Zo is Sam bij de Tavenu terecht gekomen: ‘Ik zag hoe leuk het was en ben nu zelf een jaar vrijwilliger. Het maakt absoluut niet uit of je hier al lang bent of wat korter: je mag en kunt meteen meehelpen. We betrekken iedereen bij de groep, waardoor je als nieuwe vrijwilliger snel iedereen leert kennen. Dat vind ik het mooie eraan.’ Ali voegt toe: ‘Ik ben nog niet zo heel lang vrijwilliger, maar je leert snel de andere jongeren kennen en er ontstaan leuke nieuwe vriendschappen.’

‘We kunnen zelf met goede ideeën voor een feest of evenement komen,’ vertelt Thomas. ‘We bespreken na een evenement altijd wat er goed is gegaan en wat de keer erop beter moet.’ Mitchell vervolgt: ‘Ik doe dit nu zeven jaar en leer er best veel van. Zo verzorgde ik laatst backstage de horeca bij het Muziekfeest. Daar liep in totaal zo’n 120 man, dus dat was flink doorwerken, maar het gaf me wel de kans om artiesten te ontmoeten.’ Op zo’n evenement is het ook vooral veel sjouwen benadrukt Thomas: ‘Bijvoorbeeld met de hekken. Van tevoren wordt het plan doorgesproken waar deze moeten komen te staan, waar de ingangen zijn etc. Aan ons de taak om het allemaal op zijn plek te krijgen.’ Sam geeft aan dat zij het in het begin best spannend vond: ‘Zal alles wel volgens plan gaan? Maar als ik dan zie dat al die mensen plezier hebben, maakt mij dat ook blij. Je bent als vrijwilliger trouwens niet verplicht om op het evenement zelf mee te helpen. Je mag ervoor kiezen om ’s avonds naar het feest te gaan, geen probleem.’ Ali sluit af: ‘Er komen op zo’n evenement duizenden mensen af, dat is een mooie ervaring. Je zet met zijn allen echt iets neer. Je ziet vaak bekenden en hebt gewoon een leuke avond. Zo is een evenement ook een beetje een feestje voor jezelf, ondanks het vele overleggen, zweten van het sjouwen en de korte nachten!’

Een van de tekenende voorbeelden van wat de evenementenorganisatie voor een jongere kan betekenen, is het verhaal van Demi. Demi is vrij rustig en teruggetrokken en houdt niet van onbekende situaties of grote groepen mensen. Ze heeft afgelopen jaar les gehad bij de Tavenu omdat het op school niet goed ging. Bij het jongerencentrum kreeg ze les van een leraar/jongerenwerker en met veel individuele begeleiding werkte ze aan het behalen van haar eindexamen. Demi vertelt: ‘Op een dag liep het niet zo lekker, waarop de leraar voorstelde om even te gaan wandelen. Al lopend door het centrum van Waalwijk vertelde hij over het Muziekfeest dat een paar weken later op het Raadhuisplein zou plaatsvinden. Op de dag van het feest vroeg hij of ik mee wilde helpen met de voorbereidingen. We zijn toen naar het oude raadhuis gegaan om klusjes te doen. Ik heb bijvoorbeeld bordjes opgehangen voor de kleedkamerrouting, keycords voor de vrijwilligers gemaakt en de kleedkamers, visagie ruimte en VIP ruimte in orde gemaakt. Toen zei ik nog: ‘Raar eigenlijk hè, dat we hier nu op dezelfde plek staan als waar straks al die beroemde artiesten staan?’ Ik vond het eigenlijk steeds leuker om te doen. Dat had ik nooit gedacht, aangezien er 120 gasten backstage werden verwacht, onbekend en bekend, van technici tot de artiesten.’

‘Tijdens het avondeten werd er gevraagd of ik misschien langer wilde blijven. Daar heb ik direct ja op gezegd. Ik heb bij de bar geholpen en drankjes ingeschonken (alcoholvrij, vanwege mijn leeftijd) voor onder andere OG3NE, Jan Smit, Frans Bauer én André Hazes, waarmee ik zelfs op de foto ben gegaan! Ik voelde mij meteen heel erg gesteund door de andere vrijwilligers, ze vroegen regelmatig of het wel goed ging. Ik werd meteen opgenomen in de groep. Uiteindelijk ben ik tot laat gebleven om nog mee te helpen bij het opruimen. Wat het zo bijzonder maakt: ik en drukte gaan eigenlijk helemaal niet goed samen. En ik ben ook geen uitgaanstype.’ Haar moeder Danny vult aan: ‘Ze werd rond een uur of drie thuisgebracht en het eerste wat ze riep was: ‘Mam, het was zó leuk!’ Ik vond het geweldig voor haar!’

‘Het Muziekfeest was een hele positieve ervaring voor mij, maar toch aarzelde ik nog even toen ze me vroegen voor het volgende evenement; het concert van André Hazes,’ geeft Demi aan. ‘Ik twijfelde omdat ik niet precies wist wat er ging gebeuren en nieuwe situaties blijven spannend voor mij. Maar omdat ik het nu een keer had meegemaakt, durfde ik het aan. Mijn taak bij het concert was het scannen van de entreekaartjes bij de ingang. Dit deed ik samen met een andere vrijwilliger en dus niet met begeleiding van een jongerenwerker.’ Danny voegt toe: ‘Ik dacht nog, durft ze dit aan, gaat ze dit echt doen? Maar ik zag haar pas laat in de nacht weer thuis, ze was namelijk na het concert nog gebleven om mee te helpen bij het opruimen van de hekken. Ze was enorm enthousiast.’ Demi vertelt dat dit weer een grote stap voor haar was: ‘Ik heb die avond honderden mensen binnengelaten en heb daarna zelfs nog tussen het publiek gelopen. Dat vond ik best spannend, want naast alle drukte om me heen, droeg ik ook nog eens het Tavenu-shirt. Mensen konden dus aan mij iets vragen. Maar het ging allemaal goed.’

‘Tijdens het opruimen sprak ik met Mitchell af om samen op zondag te gaan sporten. Normaal zou ik dit nooit doen, zomaar aansluiten bij een groep die ik totaal niet ken! Het was gelukkig heel gezellig.’ Demi was ook bij de festiviteiten rondom de 80 van de Langstraat weer van de partij. Volgens Danny heeft haar dochter door het helpen bij de evenementen eindelijk haar draai gevonden. ‘Het is echt een doorbraak, dit had ik een half jaar geleden nooit kunnen bedenken. Ik stimuleer het alleen maar, zodat ze dit ook ‘in het normale leven’ kan gebruiken. Als ze maar een mooie tijd heeft. Voor het eerst sinds lange tijd zie ik weer een stralende en vrolijke Demi! We zijn de vrijwilligers en jongerenwerkers van de Tavenu heel dankbaar.’

Wil je meer weten over wat het betekent om vrijwilliger te zijn bij de evenementen van de Tavenu? Loop dan eens een keer binnen bij het jongerencentrum of spreek ons aan als je ons tegenkomt in de stad!

Twee keer per jaar brengt Balkenende Media het magazine Gewoon Waalwijk

uit. Een magazine vol met verhalen van en door Waalwijkers. In de rubriek “Gewoon Waalwijk” brengen we geregeld één van deze artikelen nog eens extra onder uw aandacht. Vandaag een mooi artikel over de jongeren van De Tavenu!

In april 2020 volgt de achtste editie van Gewoon Waalwijk. Interesse? Mail naar [email protected] of bel naar Miranda Jacobs (06-18418929).

Volg Gewoon Waalwijk, Gewoon Loon op Zand en Gewoon Heusden ook via de Facebookpagina Gewoon Magazines