WAALWIJK – Er was eens een gedicht dat bij de spoorbrug langs het Halvezolenpad stond. Zo zou een sprookje kunnen beginnen. Maar het verhaal over dit gedicht is allesbehalve een sprookje. Het is de bittere werkelijkheid.
Vorig weekend liep Esther Verschure op het Halvezolenpad langs haar gedicht dat onderdeel uitmaakt van de gedichtenroute van DichterBijWaalwijk. Tenminste dat dacht ze. Tot haar grote verbazing bleek het gedicht verdwenen. Een mysterie. Waar is mijn gedicht nou toch? Wie heeft het eraf gehaald? Vragen die zich meteen opdrongen.
Het is nog steeds niet duidelijk wat er met het gedicht is gebeurd. En dat zouden wij toch graag willen weten. We doen vanaf deze plek dan ook een oproep aan iedereen die hier op een of andere manier iets van weet, om dit alstublieft te melden via [email protected].
Toevallig hadden wij net de volgende elf omlijstingen besteld bij Eekels Metaal. Zij lieten weten dat we beter meteen een twaalfde konden bestellen omdat één losse omlijsting extra duur zou zijn. Deze twaalfde willen zij tegen een gereduceerd tarief voor ons maken. Er blijft echter een financieel gat, temeer omdat we graag alle gedichten die aan palen hangen willen gaan vastmaken met speciale bouten. Jammer genoeg blijkt dat nodig te zijn. Mensen die daar een financiële bijdrage aan willen leveren, nodigen wij dan ook van harte uit om deze bijdrage te storten op rekening NL57 RABO 0314 9110 81 t.n.v DichterBijWaalwijk.
