Reis in gedachten naar het jaar 1967: het tijdperk van hippies en verandering. Wég met vastgeroeste ideeën: tijd voor nieuwe creativiteit. En vooral: een nieuw geluid. Want 1967 is een mijlpaal in de geschiedenis van de popmuziek. Bands als The Beatles en The Doors brengen hun belangrijkste albums uit en festivals van ‘love and peace’ betekenen de doorbraak van Janis Joplin en Otis Redding. Het theaterconcert ‘The summer of love’ brengt de muziek uit die tijd weer tot leven. Geniet mee van het optimisme en de mooiste liedjes van toen. Want de zomer van de liefde kan toch niemand lang genoeg duren?
- Bestel HIER je kaartjes!
Nozems
1967: Hippies en nozems duiken op in Amsterdam. Het Vondelpark ruikt naar ondeugende rookwaar en Phil Bloom is het gesprek van de dag als de eerste vrouw die in haar blootje op de Nederlandse tv verschijnt. Kortom: de vernieuwing klopt aan de deur en een jonge generatie laat die graag binnen.
Ook in de Verenigde Staten. In 1967 is bijna de helft van de Amerikanen jonger dan 25 jaar. Zij snakken naar verandering. De Vietnamoorlog eist elke dag jonge levens en de president die daar aan wat tegen zou doen, is door kogels om het leven gebracht. Dan staat er een nieuwe generatie op die gelooft in een wereld zonder vervuiling en geweld. Ze dromen over een toekomst waarin geld niet langer de hoofdrol speelt. Ze geloven in vrijheid. In vrede. In liefde.
Hippiecultuur
Die hunkering naar een nieuwe tijd komt in 1967 tot een hoogtepunt in San Francisco. Tienduizenden jonge hippies verzamelen zich in het Golden Gate Park. ‘If you’re going to San Francisco be sure to wear some flowers in your hair’, zingt Scott McKenzie. Bands als Jefferson Airplane en Grateful Dead treden er op met vernieuwende muziekstijlen die het publiek omarmt. Bij het het Monterey Pop Festival dat volgt, komt de hippiecultuur tot bloei op de klanken van The Byrds, Jimi Hendrix, Otis Redding, The Who, Jefferson Airplane en The Mamas & The Papas. Otis Redding is daarbij ook vernieuwend omdat hij met zijn geluid een brug weet te slaan tussen blank en zwart. Daarmee staat de zomer van 1967 niet alleen te boek als ‘The Summer of Love’, maar ook als de zomer die een nieuw muziektijdperk inluidt.
Tambourine man
Bij het theaterconcert ’The Summer of Love’ komt dat memorabele scharnierpunt in de muziekgeschiedenis tot leven. Een weergaloze band neemt het publiek mee naar de jaren waarin een legendarische band als The Doors succes boekte met ‘Riders on the storm’, waarin The Monkies geloofden in een ‘Daydream Believer’ , The Byrds ‘Mr Tambourine man’ bezongen en The Animals droomden over ‘The House of the Rising Sun’.
Ook komen bij het concert parels voorbij als ’California Dreaming’, ‘San Francisco’, ‘Turn Turn, Turn’, ’Somebody To Love’, ’Happy Together’ en ‘Brown Eyed Girl’.
,,In de liedjes hoor je onmiskenbaar de totale verandering van de samenleving terug’’, zegt regisseur Stuart Price. ,,De opkomst van vrije seks en drugs vertaalde zich in liedteksten en melodielijnen die de wereld nog niet eerder had gehoord.’’
,,Het geluid van toen was zo vernieuwend dat het de inspiratiebron werd voor de generaties die volgden’’, zegt muzikaal leider Jake Field. Kenners zien de muziek van die tijd dan ook als basis voor de hardrock en de symfonische rock die zouden volgen. ,,Het was de springplank naar een muzikale aardverschuiving. Daarom spreekt de popmuziek van de jaren zestig nog steeds tot de verbeelding.’’
Prikkelend
De muziek van toen wordt in ‘The Summer of love’ levensecht vertolkt door zes talentvolle muzikanten, zangers en zangeressen die na succesvolle tournees door het Verenigd Koninkrijk en Scandinavië nu op veler verzoek naar ons land komen. Onder hen is acteur en muzikant Eddie Mann, die in de bioscoopfilm ‘Rocketman’ te zien is als de gitarist van Elton John. Kleding, kapsels, decors en filmbeelden nemen het publiek mee naar de sfeer van toen. ,,Het is een concert en een feest tegelijk. Een feest om de vrijheid te vieren met de muziek die deze vrijheid aanboorde’’, zegt regisseur Stuart Price. Het aanstekelijke enthousiasme van de vertolkers doet de rest. Zodat je als bezoeker kopje onder gaat in het optimisme van de zomer die de wereld veranderde. Romantisch en naïef? Zeker. Maar ook vol herkenning en optimisme. En prikkelend voor iedereen die hecht aan mooie muziek. En die – ondanks alles – blijft geloven in een nieuwe tijd.
