Ik volgde je al een tijdje. En niet per se vanwege de mooie rokken, sweaters, toppen of jumpsuits die je maakt. Ik ben een vent, ben niet per se heel modieus en rokken en jumpsuits kleden bij mij gewoon niet zo lekker af.
Ik volgde je al een tijdje omdat je iets bijzonders deed. Het gebeurt nou eenmaal niet elke dag dat iconen in de modewereld zoals jij uit Waalwijk komen. Je veroverde plotsklaps de fashion scene in Nederland. Of natuurlijk niet plotsklaps, maar na hard, veel, vaak, nog harder, nog meer en nog vaker werken, veroverde je de fashion scene in Nederland en omstreken. Ik herinner me nog dat ik door een winkelstraat in Antwerpen naast Fred Perry en tegenover Terre Bleue jouw eigen SuperTrash winkel tegenkwam en tegen een vriend zei: ‘Ey, moet je kijken, dat is van Olcay Gulsen, die komt uit Waalwijk hè’ Kortom, waar jij mee bezig was, dat vond ik bijzonder.
En ik was trots. Niet trots als wanneer je zoon slaagt voor z’n havodiploma of trots wanneer een goede vriend die hamburger van een kilo in een eetcafé soldaat maakt, maar trots zoals ik elke keer trots was als Yuri goud won in de ringen. Ik denk dat het dezelfde soort trots is die Nederland verenigt als Oranje goed speelt. Dat gevoel. Zo was ik trots toen jij dit presteerde. Helemaal omdat ik op de hoogte was van jouw belabberde jeugd. Ik was en ben veel in Waalwijk, dus ik zag en zie je vader vaak lopen. En elke keer dat ik hem zie, maakt het me op een rare manier een beetje meer trots op jou. Voor mij is jouw vader een herinnering aan hoe selfmade jij bent; hoe jij he-le-maal niets wist om te toveren tot een compleet fashion-concern. En het enige wat wij gemeen hebben, is de stad waarin we zijn opgegroeid. Weliswaar had jij een vervelende jeugd en ik een fijne. Toch was dat voor mij reden genoeg om trots te zijn.
Maar toen was daar laatst een uitzending van Wie is de Mol? Toen zei je spottend: ‘Zie ik eruit als iemand die uit Waalwijk komt?” en daar vielen mensen over. Mensen uit Waalwijk vooral natuurlijk. Reacties van mensen die niet uit Waalwijk kwamen als ‘heel Waalwijk over de zeik’ en ‘geweldige zelfspot’, zetten je geboortestad in een schemerend daglicht. Dat stelde me teleur en beschadigde mijn trots een beetje. Je hebt nu eenmaal de macht van een icoon om Waalwijk een sneer te geven.
Toen je vervolgens in een interview ‘fuck you’ zei tegen de burgemeester van Waalwijk ging je nog een stapje verder. Met die fuck you viel je Waalwijk weer aan. In het interview geef je aan dat je de burgemeester niet meer kon bereiken. Maar later hadden jullie toch app-contact over iets anders. Bovendien: je bent een van de meest volhardende zakenvrouwen in de hedendaagse modewereld, waarschijnlijk de devil die SuperTrash draagt, maar het lukt je niet om contact te krijgen met iemand bij de gemeente Waalwijk. Heb je het dan wel écht geprobeerd? In datzelfde interview geef je overigens aan dat je een flapuit bent en daarom soms dingen roept voordat je erover nadenkt.
Zullen we in dit geval ervan uit gaan dat ik ook last heb van dat laatste?
Fuck you Olcay, je komt uit Waalwijk, daar liggen je roots en die hebben je mede gemaakt tot de succesvolle vrouw die je nu bent.
Zo, die kunnen we tegen elkaar wegstrepen en kan ik weer trots op je zijn, want dat ben ik nog steeds.
We hebben tenslotte iets gemeen hè.
Joep
Wie is Joep?
Joep heeft een korte historie (26) van banen en reizen en schrijft met zijn eigen bedrijf JouwTekstman voor verschillende platforms en opdrachtgevers. In de column ‘Joeps kijk op Waalwijk’ verwondert hij zich over zaken die zich binnen de stadsgrenzen afspelen. Hij doet dat met een frisse blik en vaak een ironische ondertoon. Elke oneven week op vrijdag om 12 uur.
