WAALWIJK – Met aardig wat geduld, in een periode zonder groepstrainingen of competitie blijven de mannen van het 1e team van Tachos Handbal individueel doortrainen en proberen fit te zijn ‘voor het moment dat we straks los mogen met handballen’! Vandaag Jochem Brouwer aan het woord. Brouwer vertelt over zichzelf, de handbalsport en hoe hij deze lastige tijd ervaart.
De 19-jarige rechteropbouwer van Red-Rag Tachos speelt nu voor het 4e jaar in het eerste team. Hij heeft de volledige jeugdopleiding bij Tachos doorlopen en is ondertussen al meervoudig International bij Jong Oranje! Naast het drukke handballeven is Jochem ook een ambitieus student. „Het fanatieke handballen combineer ik met mijn studie Gezondheidswetenschappen aan de Erasmus Universiteit Rotterdam en ik volg tevens het Honours Programme als extra curriculair traject om mijn studietijd maximaal te benutten.
Handbal is een harde- en dynamische sport, bovendien met veel snelle acties en flitsend aanvalsspel. Waar ik verdedigend hard en stevig tegen mijn tegenstander mag optreden, daar kan je het omgekeerd ook terugverwachten, dus je moet weerbaar zijn en kunnen incasseren. Dit zorgt zo nu en dan voor flink wat duw en trekwerk, flinke klappen, harde duels etc. maar dat motiveert me alleen maar”. De jeugdinternational is ’n sterke afstandsschutter. Daar moet de dekking van de tegenstander dan weer op anticiperen, waardoor er vaak ruimte vrijkomt voor z’n medespelers. Binnen de 9-meter lijn wordt het lastiger voor de fysiek sterke linkshander. Enkele maanden terug, tijdens de jeugd-interland Nederland-IJsland ging het fout met een boogballetje over de keeper. „Na deze-, in mijn ogen briljante actie, plukte de keeper zonder enige moeite de bal uit de lucht en zorgde voor een snelle tegenaanval met een tegendoelpunt als gevolg. Dát werd mij door de coach niet in dank afgenomen.”
De recente bekerwedstrijd tegen Hurry-Up uit Zwartemeer, een zeer sterk BeNe-league-team, is er eentje waar hij met plezier aan terugdenkt. De verwachtingen waren vooraf niet hoog, dus we konden zonder veel druk en vrij-uit spelen. „We kwamen in de 1e helft met een redelijk verschil voor te staan. Het spel, de duels en de afrondingen liepen erg goed. Uiteindelijk verloren we jammer genoeg tóch nog met een enkel doelpunt verschil. Maar om dan zó partij te geven tegen een topteam, dát geeft je veel voldoening en een goed gevoel”.
Het regelmatig spelen van dit soort ‘topwedstrijden’ blijft voor Brouwer en z’n medespelers een wens en voor nu nog even dromen. Door het stilleggen van trainingen en competitie richt Brouwer zich vooral op zijn studie. „In deze periode is het lastig, maar ik hou actief contact met mijn handbalvrienden. We willen absoluut fit blijven, dus de hardloopschoentjes worden permanent ingezet en zijn al bijna stuk gelopen…”
Matthys Prinsen vroeg hem eerder naar de betekenis van zijn uitspraak “Weet jij misschien wat een after is?” Jochem legt uit; “Voordat het Corona was, werd er regelmatig een stapavondje georganiseerd door hemzelf en z’n teamgenoten. Hier halen we dan ook altijd het meeste uit en gaan we de bloemetjes buiten zetten… Ik hoop oprecht dat we dát weer snel kunnen oppakken!
