WAALWIJK – Senad Hadzic was de afgelopen maanden hoofdtrainer van v.v. Baardwijk, maar door het Corona virus heeft Baardwijk niet veel getraind en gespeeld onder zijn leiding. Toch was het een droom van Senad om Baardwijk te mogen trainen.
Het verhaal van de jongensdroom:
1992/93
In mei 1992 vlucht Senad met zijn moeder en 2 broertjes (Yucca en Vedad) door de oorlog vanuit het voormalige Joegoslavië naar Nederland. In mei 1993 krijgt het gezin in Waalwijk een woning en mogen de jongens gaan voetballen. Voetballen gaan de jongens bij v.v. Baardwijk. De club waar de jongens gevormd worden en bekend worden met het familiare gevoel dat bij Baardwijk heerst. Als moeder Hadzic ziek is, kan Vedad niet trainen en voetballen, het zijn de leiders van de E-pupillen, Wally Buijs en Peter van Brunschot, die Vedad thuis komen halen en thuis brengen na de wedstrijd. Als Senad bij de Senioren mag gaan voetballen wil hij ook zijn jongste broertje gaan begeleiden bij de pupillen.
Vedad speelt in een team met spelers die menig wedstrijden in Baardwijk 1 spelen of hebben gespeeld: onder andere Tom Sleenhoff (aanvoerder Baardwijk 1) en Jasper Werten (Teammanager Baardwijk 1). Als assistent trainer / leider weet Senad reeds zijn stempel te drukken op de jeugd. Ook is Senad assistent trainer van William Litsenburg, en beide zorgen voor het kampioenschap van de B1 junioren. Senad wil méér zijn dan assistent trainer en krijgt de verantwoording over de A-jeugd van Baardwijk. Na een niet soepel verlopen seizoen scheiden de wegen van Baardwijk en Senad, maar Senad spreekt dan al uit om in de toekomst trainer te worden van de mooiste club van Baardwijk.
2010
Senad wordt door “Baardwijker” Ronald Janssen gevraagd om trainer te worden van de C1 bij WSC, de club waar de zoon van Ronald (Joep) gaat samenspelen met Vedad in de B-junioren zodat Senad naar zijn broertje kan kijken, promotie naar de 3e divisie wordt gerealiseerd. De jaren hier opvolgend is Senad onder andere jeugdtrainer / assistent trainer bij WSC en in 2018 mag hij zich voor het eerst hoofdtrainer van een club noemen. HHC ’09 uit Heusden.
2019
Na een jaar als hoofdtrainer bij HHC’09, die geweldig verlopen was, begon het nieuwe seizoen 2019-2020 rampzalig en heeft Senad een moeilijk besluit moeten nemen om afscheid te nemen van HHC ‘09. Op dat moment gaat Senad ervan uit dat het een voetbal loos jaar wordt maar als de jeugdliefde Baardwijk belt met de vraag om assistent te worden van Emiel Heefer, hoeft Senad niet lang na te denken om “ja” te zeggen. Na een goed gesprek met Emiel krijgt Senad weer heel veel zin om weer op het veld te staan en voor Baardwijk weer iets te betekenen.
Dan loopt seizoen niet waar men op hoopte en moest het bestuur moeilijk besluit nemen om afscheid van Emiel te nemen. Een besluit wat bij iedereen heel hard aankwam. “Emiel is niet alleen een goede trainer maar ook een heel fijn persoon en ik vond het moeilijk dat onze samenwerking maar heel kort was.
Het bestuur van Baardwijk stelt de vraag aan Senad of hij het seizoen wil afmaken en Baardwijk in 3e klasse proberen te behouden. Emiel zei tegen mij: “Als iemand het moet doen dan ben jij het wel”, waardoor het voor Senad makkelijker was om “Ja” te zeggen.
Senad: “Als je besluit om trainer te worden dan heb je altijd een droom om bij bepaalde club te trainen en voor mij was Baardwijk dat altijd. Ik vond het een eer om trainer van Baardwijk te zijn en heb van elke minuut genoten hoe moeilijk het ook af en toe was. De betrokkenheid en clubgevoel van alle mensen binnen Baardwijk geven je zo veel voldoening en plezier. En dat Baardwijk meer dan een club is in mooie en slechte tijden bleek wel toen we afscheid moesten nemen van Johan de Jong.
Ik wil het bestuur, staf en spelersgroep bedanken voor het vertrouwen en ben van overtuigd dat Ruud en Frans Baardwijk weer naar hogere niveau gaan brengen.
Blijf gezond allemaal en hopelijk komen we elkaar weer tegen.”
