SPRANG-CAPELLE – In het voorjaar van 1958 had de 22-jarige Wil Pulles net zijn militaire dienstplicht vervuld bij de Koninklijke Marine en hij ging met vrienden wat drinken bij café ’t Galgenwiel in Waalwijk. Coby van Raamsdonk was er toevallig ook met vriendinnen. Nou ja, toevallig, het was destijds voor jongens en meisjes ‘the place to be’. Coby was niet verlegen aangelegd en flirtte met Wil, want ze dacht ‘wat een leuk ventje’. Van het een kwam het ander. Vandaag, 27 oktober, zijn ze 60 jaar getrouwd.
Dochter Helma Pulles fungeert aan de telefoon als doorgeefluik voor de informatie die haar ouders aangeven. Met een iPad die ze van hun drie zoons en dochter voor hun trouwdag kregen, keken Wil (84) en Coby (89) ’s middags samen op de bank naar de live-felicitatie van burgemeester Nol Kleijngeld via een videoverbinding. Even later kregen ze voor hun woning aan de Hendrik Chabotstraat in Sprang-Capelle een bos bloemen van de gemeente aangereikt.
“De iPad hebben we gegeven zodat ze berichtjes, filmpjes en foto’s kunnen zien van hun kinderen en zeven kleinkinderen. Mijn oudste broer woont bijvoorbeeld in Bazel, Zwitserland, die kan door corona niet komen. We vieren het verder natuurlijk heel bescheiden. Er wordt een feestelijke avondmaaltijd bezorgd, en ze genieten van de vele kaarten met felicitaties en berichtjes”, vertelt Helma.
Werk in de leerhandel
Wil bracht zijn werkzame leven als in- en verkoper door bij Condor, een groothandel in leer en kunstleer voor kleding, schoenen, meubelen en lederwaren, voor de Benelux en Duitsland. “Later ging hij bij een soortgelijk bedrijf werken, Emberly. Hij moest om in te kopen met het vliegtuig naar Italië, dat was toen best bijzonder. En daarmee kwam ook de reislust van mijn ouders op gang, vakantie werd hun grootste hobby. We begonnen met kamperen en later op vakantie met een caravan, dat was voor de mensen in de buurt toen nog een bezienswaardigheid.” Later volgden reizen naar verre oorden als Mexico, Aruba en de Dominicaanse republiek.
Coby had de zorg voor het gezin, waar in 1974 nog een nakomertje bij kwam. “Ze heeft ook bij een schoenenfabriek in Kaatsheuvel gewerkt, maar daar kan ze zich niet veel meer van herinneren”, aldus Helma. Grote hobby’s hebben Wil en Coby niet. “Vroeger hebben ze heel veel gefietst, maar hoewel ze gezond en vief zijn, zit dat er niet meer in. Ze spelen graag een potje kaart, Duizenden, met z’n tweetjes. Dat verveelt nooit, want ze zijn aan elkaar gewaagd.”
Tekst Rens Groenendijk
