
WAALWIJK – Vanmiddag opende op het Raadhuisplein de indringende expositie Rode Schoenen tegen femicide en geweld tegen vrouwen. Het initiatief is een samenwerking tussen de gemeente Waalwijk en publiciste, columniste en radiopresentatrice Yesim Candan. Met het project vraagt de organisatie aandacht voor vrouwen die slachtoffer waren van femicide of andere vormen van geweld.
De rode schoenen vormden een symbolisch en stil protest. Elke schoen staat voor een vrouw die slachtoffer is geweest van geweld. De kleur verwijst niet alleen naar het vergoten bloed, maar ook naar de kracht, moed en strijdlust van vrouwen wereldwijd. Door de schoenen gezamenlijk te presenteren ontstaat een krachtig beeld dat oproept tot bewustwording en maatschappelijke verandering.
De officiële opening begon woensdag om 16.00 uur. Burgemeester Sacha Ausems sprak de aanwezigen als eerste toe. Daarna volgde een toespraak van Ina Adema, Commissaris van de Koning. Aansluitend droeg stadsdichter Romy van Dongen een poëtisch werk voor.
Hierna verzorgde de Waalwijkse zangeres Anastasïia, afkomstig uit Oekraïne, een muzikaal optreden dat de thematiek verder versterkte. Tot slot sprak Yesim Candan de aanwezigen toe over het ontstaan en de betekenis van het project.
Na afloop plaatsten de Commissaris van de Koning, de burgemeester en Yesim Candan ieder een paar rode schoenen op het Raadhuisplein, als symbolische afsluiting van de opening.
De tentoonstelling was eerder te zien op diverse prominente locaties. Zo stond de expositie in de Tweede Kamer in Den Haag en op meerdere plaatsen in Amsterdam en Rotterdam. Verschillende politici spraken hun steun uit door een eigen paar rode schoenen te plaatsen. Volgens de organisatie vergrootte deze zichtbaarheid de aandacht voor femicide en geweld tegen vrouwen.
Bezoekers worden uitgenodigd om zelf een paar rode schoenen mee te brengen en neer te zetten. Hiermee tonen zij hun verbondenheid met slachtoffers en dragen zij bij aan het collectieve statement dat geweld tegen vrouwen onacceptabel is.
haar schoenen staan hier nog
alsof ze ieder moment weer terug kan lopen
de krant vertelt ons cijfers
zoveel hier, zoveel daar
vrouw (48), vrouw (31), vrouw (20)
amper een meisje eigenlijk nog maar
maar wie vertelt haar verhaal?
over het randje groen in haar blauwe ogen
of hoe ze haar haren altijd in een vlecht droeg
hoe je precies haar naam schrijft
hoe haar naam klonk
met het streepje op de e
wie vertelt haar verhaal?
over haar dromen
wie zij was of wie ze wilde zijn?
waar stond ze voor?
voor wie stond zij altijd klaar?
hoe klonk haar stem?
hoe zag haar wereld eruit?
wie vertelt haar verhaal?
ze hield van de lente, van de zonsondergang
van dahlia’s en frisgroen, het strand
haar kindjes, haar ouders
eigenlijk van alles in het leven
wie vertelt haar verhaal?
ze woonde daar in het huis op de hoek
ik zie haar zo nog staan voor het raam
ze zwaaide laatst zo vrolijk
haar schoenen staan hier nog
alsof ze ieder moment terug kan lopen
en zo weer bij ons kan komen staan
— Romy van Dongen, stadsdichter gemeente Waalwijk











































