Interview met Senad Hadzic, die volgend seizoen WSC Onder 23 gaat trainen.
WSC O23-1 zal komend seizoen onder leiding staan van Senad Hadzic. In het huidige seizoen is Senad actief als assistent-trainer van Patrick Berkelmans bij onze hoofdmacht WSC 1 en heeft in het verleden diverse (jeugd)teams van WSC onder zijn hoede gehad. Senad is in het bezit van het diploma UEFA-C en heeft plannen om de opleiding UEFA-B te gaan volgen.
Waarom vind jij het zo belangrijk dat WSC een Onder23 team heeft?
“Om het simpel te zeggen, wie de jeugd heeft, heeft de toekomst. Met de aanstormende jeugd hebben we op dit moment echt goud in handen. En die spelers moeten we zien te behouden voor de club. Toch is de teleurstelling vaak groot als men niet meteen in WSC1 komt en ontbreekt het soms nog aan zelfreflectie. Het is heel fijn dat WSC sinds een jaar met Onder23 is gestart. Het is gewoon een mooie stap, vanaf Onder19 naar het seniorenvoetbal.
Je blijft op zaterdagmiddag voetballen, op een goed niveau en er is veel aandacht voor het individu. Onze filosofie is dat we resultaat ondergeschikt maken aan de persoonlijke ontwikkeling. Op deze manier bereiden we de talenten voor om ooit een stap omhoog te kunnen maken.”
WSC zet vol in op doorstroming van spelers JO19. Wat zijn de kansen voor deze jeugd als ze de overstap naar selectie maken?
“Er gaan komend seizoen 8 spelers de overstap maken. Het grootste deel sluit aan bij O23, maar ik schat in dat zeker 2 spelers de voorbereiding bij WSC1 zullen meemaken. Afhankelijk van de fitheid ná de zomervakantie gaan we zien of zij aan kunnen haken. Zo niet, dan vallen die jongens terug in O23, in een vertrouwde omgeving met teamgenoten van vorig jaar. Het is een gegeven dat alle jonge spelers te maken krijgen met een terugval in hun vorm en dan is het heel prettig dat je dan weer een tijdje met je maatjes speelt waar je mee in jeugdteams hebt gespeeld. Hierdoor is de kans groter dat jeugdspelers zich herpakken en dan weer sneller klaar zijn voor een plek in WSC1. Ik ben ervan overtuigd dat er in een tijdsbestek van 2 jaar 6 à 7 jeugdspelers vast in WSC1 spelen. Zo niet, dan hebben wij het als technische staf simpelweg niet goed gedaan. Ik kom al heel wat jaartjes bij WSC, maar hoe gaaf is het als alle supporters de spelers weer bij naam kennen, dat familie, vrienden en kennissen hun eigen jongens weer komen aanmoedigen op zondagmiddag. Dan gaat de club nog meer leven.”
Jonge spelers kunnen ook in WSC2 komen te spelen. Hoe denk je dat ze daarover denken?
“Dat is een grote uitdaging. Elementair is communicatie, continu in gesprek blijven met de jongens. We maken ze duidelijk dat de selectie uit drie elftallen bestaat die elkaar allemaal nodig hebben. Gelukkig is de kwaliteit van die drie teams hoog en zijn de onderlinge verschillen gering. De samenstelling van de bijna 50 spelers is bovendien gunstig: allemaal jongens met een lang WSC verleden en bijna allemaal nog hartstikke jong. Komend seizoen wordt WSC2 getraind door Rauf Odabasi, echt een talentvolle trainer die talenten verder kan ontwikkelen. Samen met hem heb ik met alle jonge jongens gesprekken gevoerd. We beloven hen veel speelminuten en dat gaan we structureel bijhouden. Klinkt raar, maar resultaat is dan van ondergeschikt belang. Jonge spelers moeten zoveel als mogelijk op het veld staan en niet op de bank zitten. Daarmee blijven spelers fit en worden ze beter. Wij trainers hebben twee taken: de persoonlijke ontwikkeling van de speler en de ontwikkeling van het elftal. De keuzes wie in welk team speelt zullen we de jongens telkens toelichten. We houden ze de spiegel voor en gaan ze uitdagen om mindere punten te verbeteren. Elke 3 maanden gaan we zitten met ze en geven terugkoppeling. Nogmaals: communicatie is key!”
Je bent 40 jaar en bent daarmee ongeveer twee keer zou oud als je spelersgroep. Hoe ga je met deze generatie om?
“Ik probeer heel toegankelijk te zijn. Ze kunnen altijd terecht bij mij als ze ergens mee zitten. Volgens mij snap ik wel wat er bij jeugdspelers in hun bolletje omgaat. Vanaf mijn 18e jaar heb ik jeugdelftallen getraind en overdag ben ik teamleider van 100 man. Ondertussen heb ik genoeg mensenkennis en ervaring om situaties te herkennen. Naast mezelf, hebben we komend seizoen met Norbert Rebsch, Peter Verzijl, Rauf, Ton Verkerk en Patrick Berkelmans zoveel kennis en ervaring in huis, waarmee we spelers altijd kunnen helpen en begeleiden in hun doelen. De geluiden vanuit de groep over de Onder23 zijn overigens heel positief. Iedereen snapt hoe waardevol dit elftal is als verbinding tussen de O19 en WSC1 en 2. Überhaupt merk ik dat het voetbal weer heel erg leeft bij WSC. Iedereen is heel enthousiast over de kwaliteit en de doorstroming.”
Je bent aan meerdere clubs verbonden geweest. Wat onderscheidt WSC van die andere clubs?
“In het voetbal gaat alles met ups en downs, maar bij WSC kun je altijd op een hoog niveau voetballen, zowel in de jeugd als bij senioren. En niet alleen bij selectie-elftallen. Verder loopt WSC qua organisatie en accommodatie voor op de rest. Die combinatie heeft een grote aantrekkingskracht. Eerlijk gezegd keek ik vroeger ook altijd op tegen WSC. Ik wil trouwens benadrukken dat mensen van buitenaf vaak een verkeerd beeld hebben van de WSC-clubcultuur. De mensen hier zijn warm en vriendelijk en zeker ook behulpzaam voor elkaar. Bovendien omarmt WSC-jongens en meisjes uit allerlei culturen. En graag kom ik ook nog terug bij het Onder 23 team: ook hierin onderscheidt WSC zich. En dat kan natuurlijk alleen maar als je genoeg jeugdspelers voortbrengt op een goed niveau. Het mooie is ook nog dat WSC daar geen spelers van buitenaf voor hoeft aan te trekken.“
Op welke punten zou de WSC Jeugdopleiding volgens jou nog kunnen verbeteren?
“Laat ik vooropstellen dat WSC een hele goede stap heeft gezet met het aanstellen van een hoofd jeugdopleiding. Bovendien zie ik dat het bestuur probeert om met eigen trainers te werken. Je krijgt hier kansen om de trainerscursus te mogen volgen. Doordat de trainers aan WSC verbonden blijven groeit de herkenbaarheid en ontstaat er sneller het ‘wij’-gevoel. Een punt van verbetering, of liever gezegd, een punt van aandacht is het opbouwen van onderuit. Dat wil zeggen: zorg ervoor dat je jonge spelertjes opleidt met basistechniek en verbetering van de motoriek. Op die leeftijd kun je ze echt vormen en daar heb je later heel veel plezier van als ze doorstoten naar hogere jeugdteams. Verder is het zaak dat de accommodatie in de pas blijft lopen bij de ontwikkeling van het ledenaantal. Er zijn simpelweg nieuwe kleedkamers nodig. Kijk alleen al naar het groeiend aantal leden in de meidenafdeling.“
“We hebben écht een mooie groep jongens en een supergoede technische staf. Ik kan niet wachten tot we straks weer wedstrijden mogen gaan spelen.”
