Ik zat laatst in de auto, op weg naar een afspraak. Niet met heel veel haast, maar ook niet echt met heel veel tijd te veel. Een beetje à la ‘laat het verkeerd meezitten’ en ‘rijd nou eens door, idioot’. Op dat moment betrapte ik mezelf (weer eens) op het feit dat ik harder reed dan toegestaan.
Ik rijd soms hard. Vaak te hard. En heel vaak harder dan toegestaan. Te hard rijden voelt als het winnen van tijd. Het klinkt ook best goed als je in plaats van ‘ik heb te hard gereden’, zegt: ‘Ik ben eerder aangekomen op de plaats van bestemming dan wettelijk is toegestaan.’ Maar ergens eerder zijn door te hard rijden is natuurlijk een drogreden pur sang. Als je 20 kilometer moet rijden, kom je als je 140 km/u in plaats van 120 km/u rijdt, uiteindelijk maar liefst 1,5 minuut eerder aan op de plaats van bestemming. Kortom, functioneel te hard rijden is heel vaak gewoon onzin.
Maar waarom rijd ik dan te hard? Het is niet dat de gemiddelde polderweg veel weg heeft van een kartbaan of grand-prix circuit. Waarschijnlijk komt het deels door het gebrek aan werkende maatregelen. Ik maak gebruik van de Flitsmeister app, waardoor flitspalen weinig kans maken. De borden met cijfers langs de weg doen me nou eenmaal niet zo heel veel en door de verkeerspolitie ben ik nog nooit aangehouden. Kortom, het leek er even op dat ik voor altijd te hard zou blijven rijden.
Maar, toen zag ik een paar haaientanden op de weg. Scheve, imperfecte tanden. Haaientanden die schreeuwden: “Wij willen echt héél graag dat je stopt met te hard rijden”. De maker heeft de kwast en daarmee het heft in eigen handen genomen en overtrad de regels om ervoor te zorgen dat regelovertreders de regels niet meer overtreden.
Een misschien naïeve maar bovenal nobele gedachte van de man, die de actie moest bekopen met een boete en een nachtje cel.
Wat hij precies dacht te bereiken, het laat zien dat hij vooral héél graag wil dat mensen zich aan de snelheidslimiet houden. En dat was voldoende. Want met lak aan de regels, de autoriteit aan zijn laars gelapt en een kwast in zijn hand verfde hij de snelheidslimieten in ons geheugen.
Dus daarom, beste haaientandenverfman, al is het maar als hart onder de riem; bij dezen heb je er één iemand bij die zich in Waalwijk voortaan aan de snelheidslimiet gaat houden.
Is je actie in ieder geval niet voor niets geweest.
Joep
Wie is Joep?
Joep heeft een korte historie (27) van banen en reizen en schrijft met zijn eigen bedrijf JouwTekstman voor verschillende platforms en opdrachtgevers. In de column ‘Joeps kijk op Waalwijk’ verwondert hij zich over zaken die zich binnen de stadsgrenzen afspelen. Hij doet dat met een frisse blik en vaak een ironische ondertoon.
